Wasmachines en neptieten

"Zijn die borsten echt?"
Verbaasd kijk ik op van de Nieuwe Revu. Naast mij zit een Aziatisch ogend mevrouwtje van eind dertig. Ze wijst naar een blonde pin-up in de Panorama.
"Die borsten zijn zo groot. Zijn ze echt, denk je?"
Uit beleefdheid kijk ik even aandachtig naar de foto, hoewel ik direct zie dat de melkklieren niet 100% koosjer zijn.
"Nee, ik denk het niet, ze staan veel te bol."
Gebiologeerd kijkt de mevrouw nog eens goed. "Denk je?"
"Ja, kijk, ze ligt, maar haar borsten staan nog recht overeind. Hartstikke nep."
"Hm", zegt de mevrouw en bladert door. Dankbaar keer ik terug naar het razend interessante artikel over gameverslaafden.
"En deze dan?" Deze keer schuift ze me een foto van een staande pin-up onder m'n neus. Voordat ik specialistisch commentaar kan geven, wijst ze naar de bovenkant van de borst. "Is ook nep, zie je dit streepje?" Inderdaad, nu valt het mij ook op dat de neptieten een duidelijke bovenrand kennen. "Zie je het? Dat streepje?"
"Goh, ja, je bent een echte borstenexpert", zeg ik. Of is het neppe borstenexpert?
Even is het stil. Het artikel heb ik al opgegeven.
"Wat vind jij van zulke borsten?" Ze kijkt me aan.
"Hm? Eh, ik vind het maar niks, ik bedoel..."
"Als ik veel geld zou hebben, zou ik ze misschien nemen. Maar ze voelen vast heel hard aan, niet zacht. Dat hoort niet, toch? Wat denk jij?"
"Ehm..."

Godzijdank begint op dat moment een wasmachine te piepen; m'n was is klaar. Ik sta snel op en haal de trommel leeg. Getroubleerd verlaat ik de wasserette. Hier was ik niet op voorbereid. De volgende keer dat ik de was ga doen, moet ik alerter zijn. Expect the unexpected. Want alles is mogelijk in Wassalon Java.