02-07-2007

Een Belg en mijn blog

LIKE HUGE LOVE. Dat staat levensgroot in een lift in mijn flat gekalkt. Wat het betekent? Geen idee, en Google helpt me ook niet verder. Maar misschien vraag jíj je af waar de titel van deze weblog, Woorden in de Leegte, op slaat.

Weet je, ik weet het zelf niet eens. Opeens kwam het bij me op. Het zal wel een gebruikelijke poëtische zinsnede zijn, dacht ik. Pas na een paar weken googelde ik het. Wat bleek? De enige hit toentertijd was van een songtekst. Het betrof het nummer 'Wereld' van Luk B.. Dat is niet zomaar iemand, nee, het is een (zet u schrap) Vlaamse homoseksuele caféhouder, oud-muzikant en secretaris van de Nieuw-Vlaamse Alliantie in het arrondissement Leuven. Even dacht ik dat de NVA een nare neonazi-partij was, maar dat zou niet samengaan met de geaardheid van meneer Bellens. Gelukkig maar. Stel je voor wat een rotbaan die man anders zou hebben gehad!

Hoe dan ook, hier een gedeelte uit zijn lied:
Volkeren op de dool, in land van niemand
Verschopt en verstoten
Bedelaars om recht, verkregen op papier
Maar niemand die het nog weet
Maar is het dan zo: zweven woorden in de leegte
Wie durft het aan, wie kijkt hen in 't gelaat

Zij zoeken naar een morgen
De andere kant van de heuvel misschien
Zoeken naar een paradijs
Een haven, naar een nieuw begin
Zoeken opnieuw naar zin
Ik weet niet hoe de tekst gezongen dient te worden, maar ik vind het niet bijzonder. Fantasieloze daklozenkrantpoëzie met de toon van een vluchtelingenorganisatiereclamespotje (mooi Scrabble-woord). Een nieuwe googlevondst brengt me naar een pagina die me niet veel vrolijker stemt. Een Vlaamse(!) monnik, Stef Feyaerts, zegt daarin aan zenmeditatie te doen om "voorbij de woorden in de leegte te komen". Nou já, zeg.

Ik hou van melancholie, zoals je die vindt in liedjes over onbeantwoorde liefdes en andere ellende. Ik denk dat de titel zijn oorsprong heeft in dat gevoel. Maar melancholie herbergt altijd de belofte van iets beters in zich; het is geen pessimisme, maar doet juist uitzien naar de mooie dingen des levens. Zo zie ik 'Woorden in de Leegte' graag: de wereld of je leven lijken soms misschien kil en leeg, maar er zullen altijd dingen blijven die je aan het hart gaan: de natuur, muziek, film, boeken, andere mensen, met wie je domweg plezier hebt. O gruwel, dat klinkt bijna als een zelfhulpboek.

Ach, ik laat de juiste interpretatie van de titel maar in het midden. Er zat toch geen redenering achter. Het klinkt in ieder geval beter dan LIKE HUGE LOVE.

2 opmerkingen:

  1. Dag Harmen. Best grappig om hier met mijn eigen schrijfsel geconfronteerd te worden. Fantazieloze daklozenpoëzie?....mischien wel :-)
    Ik kan nu ook niet bepaald zeggen dat ik dat een van mijn beste wapenfeiten vind, maar goed. Ik begon destijds zelf maar te schrijven bij gebrek aan goeie nederlandstalige tekstschrijvers die de moeite wilden doen te investeren in een onbekend iemand.

    Maar geef toe, we hebben een vewantschap....de vondst 'woorden in de leegte' Succes nog met je blog... en als je eens een goeie liedjestekst hyebt, laat het effe weten. Ik beloof je, ik zing beter dan ik schrijf :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Luk, voor het geval je dit leest: ik heb je achternaam vervangen door een initiaal, zodat zoekmachines minder snel deze onterecht zure blogtekst als resultaat zullen tonen.

    Ik bedoelde het allemaal niet zo kwaad; creativiteit met tekst is zeldzaam en er worden veel slechtere songteksten geschreven! Zie dit als een goedmakertje, beter laat dan nooit...

    BeantwoordenVerwijderen